Towarzystwo Doktorantów UJ

Podsumowanie działalności w Towarzystwie Doktorantów UJ

Działalność w Towarzystwie Doktorantów UJ uważałem za naturalną kontynuację mojej działalności na rzecz Uniwersytetu z okresu studenckiego. Przez prawie dwa lata, od 6 września 2022 do końca czerwca 2024 roku, pełniłem funkcję Prezesa Towarzystwa Doktorantów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wcześniej pełniłem funkcje członka Rady i Sekretarza Zarządu, a następnie Wiceprezesa ds. finansowo-prawnych oraz szefa zespołu ds. nowelizacji Regulaminu Towarzystwa.

Zarządzanie organizacją i reprezentacja doktorantów

Jako Prezes koordynowałem pracami Rady, Zarządu, Komisji oraz Biura Towarzystwa Doktorantów UJ, zarządzając samorządem doktorantów liczącym kilkadziesiąt osób. Planowałem całoroczną pracę zespołu, delegowałem zadania, zarządzałem dokumentacją, tworzyłem akty prawne bądź nadzorowałem ich powstawanie. Z pomocą członków Zarządu odpowiadałem za planowanie, nadzór i rozliczanie rocznego budżetu o wartości 500–600 tys. zł. W ramach bieżącego pełnienia obowiązków współpracowałem z władzami rektorskimi, dyrektorami szkół doktorskich, pracownikami Działu Spraw Stypendialnych oraz Działu Spraw Studenckich UJ.

Reprezentowałem społeczność doktorantów przed władzami Uniwersytetu, uczestnicząc w Kolegiach Rektorskich, Kolegiach Rektorsko-Dziekańskich, posiedzeniach Senatu UJ (jako jedyny przedstawiciel doktorantów) oraz na ogólnopolskich forach: Krajowej Reprezentacji Doktorantów i Doktoranckiego Forum Uniwersytetów Polskich. Ponadto współorganizowałem wydarzenia kulturalne, integracyjne i naukowe, w tym wyjazdy szkoleniowo‑integracyjne.

Jako przedstawiciel doktorantów brałem udział w pracach Stałej Senackiej Komisji ds. Nauczania. Został ponadto powołany do Rady Własnych Funduszy Stypendialnych, Rady Funduszu Stypendialnego Ad Polonos, kapituły nagrody Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego Pro Arte Docendi, Zespołu Roboczego ds. wdrażania Europejskiej Karty Naukowca, Kodeksu postępowania przy rekrutacji pracowników naukowych i Polityki Otwartej, Przejrzystej i Merytorycznej Rekrutacji na UJ. Byłem także zastępcą członka Stałej Rektorskiej Komisji ds. Badań Naukowych oraz członkiem jury Końcoworocznego Studencko-Doktoranckiego Salonu Naukowego, a także członkiem jury Konkursu Coimbra Group 3-Minute-Thesis Jagiellonian University.

Warto podkreślić, że organy Towarzystwa Doktorantów UJ stanowią wyłączną reprezentację ogółu doktorantów uczelni – ponad 2200 osób – a moje umocowanie statutowe i regulaminowe czyniło mnie ich najważniejszym przedstawicielem.

Inicjatywy naukowe i kulturalne

Współorganizowałem cykl wycieczek integracyjno-turystycznych TlenUJ, czyli jednodniowych spacerów po Krakowie i okolicach, skierowanych zarówno do osób, które dopiero przeprowadziły się do Krakowa, jak i do doktorantów obcokrajowców pragnących poznać miasto i jego historię. Celem było stworzenie możliwości aktywnego wypoczynku na łonie natury, poznania lokalnych atrakcji i networkingu w luźnej atmosferze. Ponadto zainicjowałem i prowadziłem spacery historyczne po dzielnicy uniwersyteckiej.

W czasie pełnienia przeze mnie funkcji Prezesa została wznowiona ważna inicjatywa naukowa Towarzystwa Doktorantów UJ – Salony Naukowe. Pierwotnie skierowane wyłącznie do doktorantów, po przywróceniu ich w odnowionej formule stały się sztandarowym wydarzeniem Towarzystwa Doktorantów UJ oraz Rady Kół Naukowych UJ, łącząc studentów i doktorantów w celu prezentacji referatów naukowych i popularyzatorskich. Dzięki wypracowaniu nowej formuły Towarzystwo zyskało nowego partnera, a uczestnicy wydarzeń uzyskali komfortowe warunki debiutu naukowego, atrakcyjne nagrody pieniężne oraz szanse na budowanie rozpoznawalności na szczeblu uniwersyteckim. Każde z tych wydarzeń prowadziłem osobiście jako konferansjer. Jury finału końcoworocznego, złożone z wybitnych profesorów, prorektorów, dziekanów i dyrektorów szkół doktorskich UJ do dziś świadczy o randze i prestiżu Salonu. Potwierdzają to również goście specjalni: w 2023 roku dr Dawid Myśliwiec z kanału „Naukowy Bełkot”, a w 2024 roku Paulina Mikuła z „Mówiąc Inaczej”.

Tworzenie struktur i optymalizacja procedur

W trakcie swojej prezesury doprowadziłem do utworzenia Komisji ds. Naukowych, wprowadziłem przejrzyste procedury zarządzania budżetem Towarzystwa i gospodarowania środkami. Powołanie Komisji ds. Naukowych było odpowiedzią na głosy doktorantów, że Towarzystwo zbyt silnie skupia się na działaniach integracyjnych kosztem inicjatyw naukowych. Dzięki powołaniu wyspecjalizowanej komisji wzmocniłem naukowy obszar działalności Towarzystwa, zapewniając podporę merytoryczną i organizacyjną dla inicjatyw popularyzujących naukę oraz promujących obranie ścieżki naukowej przez studentów, przyszłych doktorantów.

Zapoczątkowałem nowelizację Regulaminu TD UJ. Inicjując ten temat, zwróciłem uwagę na niejednokrotnie sprzeczne przepisy,  nieefektywne procedury oraz procesy zarządcze Towarzystwa. Podkreślałem, że skuteczna reprezentacja interesów doktorantów wymaga nowoczesnej, sprawnej organizacji opartej na przemyślanych regulacjach. Doprowadziłem tym samym do szerokiej debaty w kręgu Towarzystwa nad charakterem organizacji, priorytetami działalności i rozwiązaniami proceduralnymi, które pozwolą skutecznie i dynamicznie reagować na potrzeby społeczności doktorantów.

Prace nad aktualizacją regulaminu trwają mimo zakończenia przeze mnie pełnienia funkcji Prezesa. Dzięki zachowaniu ciągłości instytucjonalnej przez mojego następcę, Adama R. Parola, procedowany kształt regulaminu zawiera wszystkie wypracowane w trakcie mojej prezesury założenia, co odzwierciedla dalekowzroczność oraz długoterminowe planowanie strategiczne w Towarzystwie.

Doprowadziłem do ustanowienia patronatu Prezesa, prestiżowego tytułu dostępnego dla doktorantów organizujących wydarzenia naukowe i popularyzatorskie. Patronat Prezesa gwarantuje wsparcie w postaci gadżetów i szerokiej promocji wydarzeń doktoranckich poprzez kanały informacyjne Towarzystwa. Idea patronatu, kontynuowana przez następców, niewątpliwie zyskała uznanie i popularność.

Logistyka i infrastruktura biurowa

W celu zapewnienia efektywnego funkcjonowania Towarzystwa przeprowadziłem reorganizację pomieszczeń biurowych oraz doprowadziłem do zakupu nowego sprzętu komputerowego i biurowego. Podjąłem również starania o pozyskanie większej, adekwatnej do naszych potrzeb siedziby, co obecnie kontynuuje mój następca, Adam R. Parol.

Działania legislacyjne i kadrowe

Mój zespół uczestniczył w uzgodnieniu z władzami Uniwersytetu jednolitego regulaminu szkół doktorskich dla wszystkich czterech jednostek, zastępując dotychczas obowiązujące cztery odrębne dokumenty. W ramach bieżącej działalności TD UJ opiniowaliśmy liczne newralgiczne z perspektywy doktorantów akty prawne: kwestie stawek za zakwaterowanie w Domu Doktoranta, zasady wsparcia naukowego ze środków Towarzystwa, a także sprawy personalne i kadrowe — w tym uzgadnianie kandydatur kierowników programów i studiów doktoranckich, dyrektorów szkół doktorskich czy prorektora ds. dydaktyki. Towarzystwo delegowało swoich przedstawicieli do niemal wszystkich organów uczelni, co stanowiło element prowadzonej przez nas polityki kadrowej.

Komunikacja i wizerunek publiczny

Występowałem publicznie na licznych wydarzeniach uczelnianych, promując działania Towarzystwa oraz zabierałem publicznie głos, akcentując blaski i nędze formalnych oraz ekonomicznych uwarunkowań działalności naukowej młodych naukowców. Jako Rada Towarzystwa Doktorantów UJ wystosowaliśmy apel o podniesienie stawki stypendium doktoranckiego, zabierając stanowczo głos w sprawie konieczności poprawy warunków materialnych doktorantów.

Jestem autorem artykułu podsumowującego obchody 30-lecia Towarzystwa w czasopiśmie uczelnianym „Alma Mater”. W ramach działań medialnych jako pierwszy i jak dotąd jedyny Prezes Towarzystwa udzieliłem okładkowego wywiadu dla studenckiego czasopisma „WUJ”, co wzmocniło rozpoznawalność Towarzystwa i podkreśliło rolę doktorantów w życiu uczelni.

Mój zespół prowadził aktywną komunikację w mediach społecznościowych (Facebook, Instagram) oraz unowocześnił stronę internetową Towarzystwa w wersjach polskiej i angielskiej. Zwiększenie widoczności wspieraliśmy opracowaniem wzorów plakatów i ulotek umieszczanych w kluczowych miejscach na UJ oraz bogatą ofertą gadżetów przekazywanych doktorantom przy różnych okazjach.

Szkolenia i rozwój kompetencji samorządowych

Prowadziłem szkolenia i warsztaty dotyczące regulaminów, struktur organizacyjnych oraz retoryki dla samorządowców, a także sam doskonaliłem swoje kompetencje poprzez udział w programie Szkoła Młodego Naukowca Samorządowca organizowanym przez Krajową Reprezentację Doktorantów (Toruń, 2022).

Pozostałe funkcje i kompetencje zarządcze

Byłem jedynym doktorantem w składzie Senatu UJ, co stanowiło dużą odpowiedzialność za reprezentację całej społeczności doktorantów w najważniejszym organie kolegialnym Uniwersytetu.

W ramach reprezentacyjnego charakteru mojej funkcji brałem udział m.in. w spotkaniach społeczności akademickiej z Prezydentem Republiki Cypryjskiej Nikosem Christodoulidesem oraz z Ambasadorem USA Markiem Brzezińskim. Brałem także czynny udział w ceremoniach składania wieńców w ramach różnych uroczystości uczelnianych, w tym m.in. na grobach Fundatorów Uniwersytetu w katedrze wawelskiej, pod Dębem Wolności, co stanowiło nowość i kolejny element podniesienia rangi przedstawiciela doktorantów w wymiarze symbolicznym i ceremonialnym (wcześniej uprawnienie to przysługiwało wyłącznie przedstawicielom samorządu studenckiego).

Jako Prezes Towarzystwa na własny wniosek uzyskałem prawo do cyklicznych spotkań z Rektorem UJ – dotychczas zarezerwowanych m.in. dla Przewodniczącego Samorządu Studenckiego – co umożliwiło mi bezpośrednie przekazywanie spraw doktorantów najważniejszej osoby w Uniwersytecie. Ponadto wraz z Zarządem utrzymywałem stały kontakt z Prorektorem ds. dydaktyki poprzez cotygodniowe spotkania, co pozwalało na bieżące sygnalizowanie problemów i inicjowanie rozwiązań.

Aktualnie jako Członek Rady Bibliotecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego rozwijam kompetencje w zarządzaniu wiodącą jednostką naukową, jaką jest Biblioteka Jagiellońska. Pełnię również funkcję Wiceprzewodniczącego Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla doktorantów.

Dydaktyka i jakość kształcenia

Moje zaangażowanie w działania projakościowe sięga czasów studenckich – trzykrotnie prowadziłem akcję ankietową oraz wydziałową debatę w ramach uczelnianego Tygodnia Jakości Kształcenia, co wymagało selekcji kluczowych zagadnień do zbadania, szeroko zakrojonej akcji ankietowej wśród studentów i pracowników, analizy wyników, moderowania dyskusji oraz formułowania rekomendacji dla władz dziekańskich.

Jako Prezes Towarzystwa Doktorantów UJ kontynuowałem tę tradycję, biorąc osobisty udział w debatach Tygodnia Jakości Kształcenia bądź też delegując na nie swoich przedstawicieli. Dzięki wcześniejszemu doświadczeniu potrafiłem skutecznie podkreślić unikalną pozycję doktorantów – uczestników i prowadzących zajęcia dydaktyczne jednocześnie – wskazując na możliwości wprowadzania innowacyjnych rozwiązań oraz nowej perspektywy w procesie nauczania.

Ochrona praw i wartości

Współpracowałem bezpośrednio z Rzecznikiczką Praw i Wartości Akademickich oraz z Działem ds. Równego Traktowania („Bezpieczni UJ”), reagując na przypadki naruszeń praw doktorantów. Pozostawałem również w kontakcie z Rzecznikiem Praw Doktoranta, działającym przy Krajowej Reprezentacji Doktorantów. Moi przedstawiciele aktywnie uczestniczyli w uczelnianych zespołach ds. wypracowania procedur antydyskryminacyjnych oraz zespołach działających na rzecz równowagi między pracą naukową a życiem prywatnym (work‑life balance), co wzmacniało ochronę i wsparcie dla społeczności doktoranckiej.

Obrona autonomii Towarzystwa

W toku bieżących kontaktów z władzami Uniwersytetu stawałem w obronie niezależności Towarzystwa Doktorantów UJ, gdy poddano w wątpliwość ważność jednego z naszych wewnętrznych dokumentów. Dzięki precyzyjnej i skutecznej argumentacji prawnej zapobiegłem uchyleniu uchwały. To działanie nie tylko zabezpieczyło ciągłość instytucjonalną, wizerunek organizacji i zapobiegło powstaniu niebezpiecznego precedensu, ale i potwierdziło pozycję Towarzystwa jako samodzielnego organu statutowego, uprawnionego do kształtowania własnych procedur.

Współpraca – podziękowania

Choć wiele z opisanych inicjatyw osobiście przeprowadziłem, ich pełna realizacja nie byłaby możliwa bez wsparcia zaangażowanego zespołu, który obdarzył mnie kredytem zaufania i skutecznie realizował moją wizję działania organizacji. Chciałbym tym samym wyrazić wdzięczność wobec wiceprezesów, sekretarzy zarządu, członków rady, przewodniczących oraz członków komisji i zespołów – to dzięki Waszej współpracy, profesjonalizmowi i codziennemu zaangażowaniu Towarzystwo Doktorantów UJ mogło i może dostarczać realne efekty, wprowadzać nowatorskie rozwiązania i umacniać pozycję doktorantów na Uniwersytecie. Dziękuję w szczególności pracownicom Biura Towarzystwa, poprzednim Prezesom Towarzystwa oraz wszystkim osobom z grona władz, studentów, doktorantów, pracowników naukowych oraz administracyjnych Uniwersytetu, z którymi miałem zaszczyt współpracować.

Podsumowanie kluczowe osiągnięcia strategiczne

Jako pierwszy doktorant w historii UJ przemawiałem podczas inauguracji roku akademickiego, co wyrównało status symboliczny samorządów studenckiego i doktoranckiego oraz dobitnie zamanifestowało obecność i rolę doktorantów we wspólnocie uczelni w tym ważnym dla całej wspólnoty dniu (dotychczas w ramach tego wydarzenia prawo głosu mieli jedynie: Rektor, Prorektorzy, Przewodniczący Samorządu Studenckiego, przedstawiciele władz państwowych oraz wybrany profesor wygłaszający wykład inauguracyjny). Mój następca Adam R. Parol jako kolejny doktorant przemawiał podczas inauguracji roku akademickiego – co potwierdza, że mój osobisty przykład ustanowił nową, trwałą praktykę w funkcjonowaniu uczelni.

Zainicjowałem reorganizację struktur Towarzystwa Doktorantów poprzez aktualizację podziału na komisje i zespoły. Powiązałem funkcje przewodniczących komisji z członkostwem w Zarządzie, co wzmocniło egzekutywę, usprawniło koordynację działań poszczególnych organów Towarzystwa i nadzór nad realizacją zadań.

W ciągu zaledwie dwóch lat udało mi się unowocześnić procesy decyzyjne i zreformować strukturę organizacyjną Towarzystwa, poprawić kulturę organizacyjną, obieg dokumentów i informacji w organizacji oraz zwiększyć widoczność Towarzystwa na szczeblu lokalnym i krajowym.

Pod moim przewodnictwem Towarzystwo przeszło przez wybory rektorskie, podczas których ja i moi zastępcy – jedyni elektorzy reprezentujący społeczność doktorantów w Kolegium Elektorów – uczestniczyliśmy w spotkaniach z kandydatami i otwartych debatach, analizując programy wyborcze pod kątem postulatów i potrzeb doktorantów.